Hoi allemaal,

Hier weer een update van deze week. Heb weer veel gezien en gedaan waarvan ik echt niet dacht dat dat zou kunnen.

Maandag mocht ik in het ziekenhuis meelopen op de diabetes en hypertensie (hoge bloeddruk) kliniek. Dit was eigenlijk niet heel erg bijzonder. De patienten komen maandelijks op controle. Ze komen binnen, er wordt een bloeddruk en een bloedsuiker gemeten en ze gaan vervolgens naar het volgende kamertje waar de dokter zit. Hier kennen ze ook weer geen privacy. In het kamertje zitten 2 dokters achter een bureau en 2 verpleegkunige aan de andere kant. Links of rechts zit je als patient en kan je gewoon elkaars problemen horen. De verpleegkundige heeft de taak om de nieuwe recepten die in het dossier genoteerd staat op een apart blaadje over te schrijven zodat de patient deze kan halen. Vervolgens gaan de dossiers naar een andere pleeg die bij de ingang van het gebouw zit. Zij geeft ze dan een verfrommeld klein stukje papier waarop de datum staat van de volgende controle. Alle patienten worden ook weer in een boek geschreven. Hierin staat naam, leeftijd (ze nemen dan niet de geboorte datum, nee de leeftijd wat in het dossier staat ookal is dit al 11 jaar geleden) en waardes qua bloedsuiker en bloeddruk. Dit bewaren ze allemaal goed. (zie foto) Om 12.00 was het al klaar en een artsassistent Maxwell (ook wel Max) die ik al eerder had gezien vroeg of ik mee ging naar de OK om te kijken of daar nog iets bijzonders was.. Helaas niks te doen, maar de volgende dag was er een heel programma, dus nodigde hij mij uit om dan te komen. Nou dat wilde ik natuurlijk wel.. Verder hebben we nog een hele tijd gepraat over patienten die hier zoal komen. Hij vertelde een verhaal over een vrouw die vorige week opgenomen lag.. Ik kon echt mijn oren niet geloven. De vrouw was zwanger en ze zou opgenomen worden voor een geplande keizersnee. Ze kwam een dag eerder en vertelde dat ze haar kindje niet meer voelde. Ze hebben naar de hartslag van de baby geluisterd en dat was er nauwelijks. Dus snel naar de operatiekamer voor een spoed keizersnee.. Eenmaal daar bleek het vruchtwater helemaal groen te zijn, en vervolgens had ook de baby een wat groene kleur. Ze hebben geprobeerd te reanimeren maar tevergeefs. De vrouw vertelde later dat ze van de Chief of van haar man bepaalde kruiden moest innemen die zogenaamd goed waren voor de baby.. Dit bleek dus niet zo te zijn.. Ik dacht dat Ghana niet zo erg was qua dit soort dingen, of in ieder geval niet in het zuiden waar zoveel ziekenhuizen zijn, maar dat blijkt toch van wel. Nadat ik dit verhaal aan mijn Ghanese vader had verteld zei hij dat heel veel Ghanezen ook geloven in hekserij. Zo hebben we dit weekend eigenlijk een begrafenis van een 27 jarige jongen die plotseling ziek was en echt binnen 2 dagen overleden was. Bij ons is het ook zo dat de begrafenis naar 5/6 dagen al plaatst vindt. Hier is dat pas naar 2 of 3 weken. De moeder van deze jongen wordt nou beschuldigd van hekserij en dan in de zin dat de duivel in haar zit die haar overal in leid. Dus zij wordt verantwoordelijk gehouden voor het doden/ slecht zorgen voor haar zoon. Normaal zou dat de heilige geest moeten zijn, die goedheid verspreid. Haar huis wordt daarom ook helemaal zwart geschilderd zodat iedereen weet dat zij behekst is.. Ik vond dit echt heel apart om te horen maar wilde niet teveel in discussie gaan omdat ik bang was mijn echt super lieve Ghanese vader tegen het hoofd te stoten. Hij gelooft er namelijk ook heilig in.

Dinsdag was het dus de grote dag.. Ik mocht mee naar de operatiekamer (OK).Max begeleide mij overal in en gaf me een rondleiding. Het ziekenhuis heeft 2 operatiekamers die heel klein zijn. 1 was net iets luxer dan de ander omdat deze een beademingsapparaat heeft. Eerst heb ik gekeken hoe ze een hernia operatie deden. Dit kon ik van een afstandje redelijk goed zien. Max was ondertussen naar de andere OK gegaan dus ben ik daar ook maar gaan kijken. Daar onderging een vrouw een steralisatie zodat ze niet opnieuw zwanger zou worden. De vorige bevalling was te heftig geweest. Mannen doen dit trouwens niet hier.. de vrouw is degene die dit moet doen ookal heeft het voor de vrouw veel meer risico's. Eer en prestatie is nogal een ding hier onder de mannen(Ze eten niet voor niks geitenballen) Bij deze operatie kon ik ook al weer veel dichterbij staan. De telefoon van de chirurg ging en hij vroeg doodleuk of ik hem op wilde nemen en bij zijn oor wilde houden.. Ik was echt flabber geastet.. dat dit hier gewoon kan.. moet die man zich niet concentreren ofzo? Magoed de operatie doen ze hier ook allemaal recht toe recht aan.. gewoon een snee erin, hele boeltje eruit halen. eileiders doorknippen en het hele boeltje er weer terug in.. Wij zouden dit zowiezo al met een scoop doen.. Maar het ziekenhuis heeft dat niet en dit is ook voor de patient veel goedkoper. De volgende was weer een hernia (stuk darm zakt dan door het buikvlies heen en komt knel te zitten) Wat hier ook heel raar is en echt typisch Ghana, is dat de stroom hier continu uitvalt. Zo staan we dus te opereren en poef geen licht en niks doet het meer.. Het ziekenhuis heeft wel eennoodagregraat te hebben, maar die schijnt het ook maar bar slecht te doen. Magoed tijdens dus die hernia operatiezei de chirurg ineens..Oke Britt bij de volgende assisteer jij.. Whaaat?? dat was echt geweldig om te horen, maar ook heel raar. Bij ons kan dat echt niet en moet je er trouwens ook een aparte opleiding voor hebben. Steriel zijn is hier ook helemaal niet zo'n dingetje.. De chirurg had bijv. gewoon een gat in zijn schort? ook pakte de assistent dingen vast en legde ze instrumenten ergens neer waarvan ik dacht HEH? dit is niet meer steriel nu.. Magoed het lijkt dus allemaal niet zoveel uit te maken. Max Assisteerde ook bij de operatie. Dit was ook weer een steralisatie. Eerst gingen we naar de wasruimte om alles te desinfecteren. Desinfecterende zeep gebruiken valt hier ook al onder de norm steriel en je mag daarna dus ook gewoon met je handen alles aanraken wat steriel is. We werden aangekleed en ondertussen had de patient al de ruggenprik gehad. We gingen de plek desinfecteren en de patient verder klaarmaken. Toen wij klaar waren, kwam de chirurg om de hoek zetten, desinfecteerde alleen zn handen met alcohol, trok nieuwe handschoenen aan en we konden weer verder. De instrumentnamen hier lijkt echt nieteens op het Nederlands, maar met wat aanwijzingen kwamen we een heel eind. Ondertussen bleek ook dat echt de helft van de instrumenten die ze eigenlijk nodig hadden niet klaargelegd was. We moesten dus hierbij ook weer improviseren. Mijn taak was dingen aangeven en hechtingen knippen.. voor iemand die dit nog nooit heeft gedaan was dit echt heeeel leuk om te doen! Ik vond het ook echt een hele ervaring om het zo van dichtbij mee te maken.

Woensdag heb ik een dagje meegelopen op de dressingroom. Hier komen alle patienten met wonden om ze te laten verzorgen. Thuiszorg kennen ze namelijk niet hier of alleen om voorlichting te geven tegen malaria en HIV, maar meer ook echt niet. Elke patient met geld komt hier eens in de 3/4 dagen om zijn wond te laten verzorgen. De dressingroom is echt een hok waar we met zn 5e moesten werken inc. 3 patienten tegelijk.. (privacy is ook hier weer een probleem) Zo staan er 2 stoelen voor de voet patienten en 1 bed voor de andere dingen. Er was een man die een operatie had gehad aan zijn penis en hij lag daar dus in volle glorie waar iedereen het kon zien.. Je ziet vooral veel patienten met geinfecteerde wonden aan de voeten. Je kan dan echt zien dat de mensen dus veel op slippers lopen en dan wondjes oplopen aan de gevaarlijke wegen hier. De tetanus injectie wordt hier ook niet zo toegepast. Je ziet vooral veel peroxide en antibiotica hier.. ze schrijven dat echt om de have klap voor. Verder heb ik nog afscheid moeten nemen van inmiddels echt een leuke collega Max. Hij gaat naar Amerika om daar te studeren voor chirurg. Hele prestatie dus!

Vandaag was het weer outreachdag We gingen met zn alle weer in de trotro om naar een school te gaan. We hebben hetzelfde gedaan als vorige week, wondjes verzorgen en ringwormpreventie. Ik dacht echt dat ik dit het leukste van de week zou vinden, maar moet zeggen dat het ziekenhuis ondanks alle roddel van de verpleegkundige hier veel leuker is. Het enige leuke van de outreach is dat je dat met andere vrijwilligers doet en daarna ook veel tijd hebt om nog de stad in te gaan. Zo hebben we vandaag weer inkopen gedaan voor dit weekend. We gaan naar Busua beach lekker genieten van het strand. Heb er erg veel zin in. Verder heb ik deze week voor het eerst op Ghanese wijze de was gedaan. Gewoon in een tijl en poetsen maar.. Ghanees leren dansen. Woensdag is de meeting dag van de vrijwilligers, dan bespreken we de plannen voor het weekend en doen we leuke dingen als dus leren dansen en ik heb zelf Fufu gemaakt. Wat een karwei was dat.. Heb er echt blaren van op mijn vingers. Lydia zegt daarom ook dat ze dat niet vaak maken of er moet een wat speciale dag zijn. Zo hebben ze vandaag een nieuwe school gevonden voor Abeena. Aangezien ze autistisch is, is het hier nogal lastig om voor haar een geschikte opleiding te vinden. In Ghana hebben ze helaas niet de mogelijkheden die wij hebben.

Nou ik hoop dat jullie weer genoten hebben van mijn verhaal, voor mij was dit echt een leuke alweer tweede week. De tijd gaat echt zo ontzettend snel.. heb ook echt het idee dat ik hier al veel langer ben.

Liefs Britt