Hee allemaal!

Het is weer even geleden dat ik wat geschreven heb, maar moet zeggen dat et er op den duur toch wat meer bij inschiet. Deze week weer zoveel te vertellen, maar probeer er een beknopte versie van te maken. De week is wel weer voorbij gevlogen, ben hier nu alweer een maand.. het aftellen is dus begonnen.

Afgelopen weekend zijn we naar cape coast geweest. Weer lekker naar het strand. We zaten in een heel leuk resortje waar we met alle meiden in een klein huisje aan het strand sliepen. De zee is hier wel heel anders dan Busua, we zijn echt een paar keer meegesleurt zo ruig dat hij is. Ongelofelijk daarom ook om te zien dat kinderen in de zee moeten zwemmen om te helpen de visnetten aan land te krijgen. Erg indrukwekkend om te zien. De vrijwilligers uit Accra waren hier ook, erg leuk om hun ook te leren kennen. We zijn er savonds veel mee opgetrokken door kaartspelletjes te doen en te dansen. Zaterdag zijn we met een aantal naar Kakum national park geweest. Dit is een groot park wat je nog enigsinds jungle kan noemen. De rest van het regenwoud is namelijk allemaal gekapt helaas. Ze hebben in het park allemaal touwbruggen gemaakt van zo'n 60 meter hoog erg leuk om daar heen te gaan. We kregen terwijl we deze toch over de touwbruggen aan het doen waren echt een mega tropische regenbui over ons heen. Ze zeggen dus niet voor niks regenwoud. Op de terug weg naar cape coast zijn we gestopt op een krokodillen boerderij. Hier woont een klein vrouwtje genaamd mary met haar 40 krokodillen. Moet zeggen dat ze de natuur echt goed heeft geprobeerd na te bootsen. Het vrouwtje probeert haar krokodillen te temmen en er een soort atractie van te maken. We hebben hier een krokodil geaait, heel bijzonder om te doen. (zie ook foto's in mapje weekendjes)

Maandag weer een dagje naar het ziekenhuis. Ze zijn in Ghana aan het staken omdat de overheid met de pensioenen aan het rommelen is. De president van Ghana heet John Dramani maar hier noemen ze hem allemaal Drama, heel grappig. In mijn ziekenhuis zijn ze dus ook aan het staken omdat ik in een overheidsziekenhuis werk. Heel vervelend voor mij dus, want het is echt een stuk rustiger nu. De patienten helpen ook mee aan het staken door nu naar prive ziekenhuizen te gaan. Huisartsen kennen ze hier niet dus als je iets hebt ga je naar het ziekenhuis. Vandaag kwam ook Enouch de medical coordinator van projects abroad bij mij kijken. Ik heb hem verteld dat ik het hier naar mijn zin heb, maar dat ik toch hoop wat meer te kunnen betekenen. Ik ben niet voor niets naar Ghana gegaan omdat dit het enige land is waar ik als verpleegkundige kan werken. We hebben besproken dat ik naar een ander ziekenhuis ga om daar de studenten ook wat op te leiden en eventueel lessen te geven over bijv. Orthopedische chirurgie. Ook gaat hij de outreaches wat meer aanpakken door te kijken of we hier ook wat meer kunnen betekenen qua lesgeven.

Woensdag was het al zover, ik ben naar een ander ziekenhuis geweest. Moet zeggen dat dit echt een groter ziekenhuis is dan waar ik nu werk in Nkawie. Het ziekenhuis heet SDA Hospital en is opgezet door een kerkelijke gemeenschap. Na een rondleiding en heel wat kennismakingen heb ik nog even wat geholpen op de males ward (mannen afdeling) was het alweer tijd en ben ik nog even naar het projects abroad kantoor gegaan. Hier weer nieuwe vrijwilligers leren kennen. Allemaal Nederlands. Arme Fiona, zij is nu de enige die niet Nederlands is in het project. We hebben hier met zn alle ook voorbereidingen gedaan op de outreach van donderdag. Het is de bedoeling dat we de kinderen gaan leren hoe ze beter kunnen handen wassen.

Donderdag, de outreach dag. Na met zn alle weer op sofoline afgesproken te hebben zijn we naar de school gereden. We werden zoals de andere keren weer heeel hartelijk begroet door alle kinderen. Het blijft erg leuk maar soms ook wel vervelend. Ze willen je allemaal aanraken en je naam weten. We zijn begonnen met het maken van de stromend water tap. Het is de bedoeling dat we de leraren laten zien hoe ze dit moeten maken en waarom. De kinderen wassen hier hun handen in een kom met water en verversen het water tussendoor niet. De overdracht van bacterien is dus nog steeds aanwezig. Door heel eenvoudig 2 stokken in de grond te slaan en daarop weer een andere stok te bevestingen met daaraan een Jerrycan met water en daaraan weer een touw met een stok kan je een kraantje maken. (zie ook de fotos in het mapje outreach) Erg leuk om te doen. Had er zelf nog nooit van gehoord. Toen dat klaar was hebben we 3 klassen met kinderen in 1 lokaal verzameld om les te gaan geven over Cholera en Ebola. Het was zo bijzonder om te zien dat de kinderen wel denken te weten wat Cholera is, maar als je ze precies vraagt wat het is, weten ze het toch niet terwijl er momenteel een Cholera uitbraak is in Ghana. Zo hebben we ze verteld wat Cholera precies is, waarvan je het krijgt, wat de symptomen zijn en hoe je het kan bestrijden. Van Ebola weten ze wel meer, dat je het bijv. kan krijgen door Bush meat (aap of vleermuis) te eten. De kinderen zijn er echt veel mee bezig en je zag ook dat ze het erg fijn vonden er meer van te weten. Ze hadden ook veel vragen over hoe het nu zit met het overdragen van het virus. Vandaag had ik ook echt het idee dat we wat voor iedereen konden betekenen. Zelf de leraren stonden allemaal mee te luisteren. Na het lesgeven hebben we de kinderen nog behandeld op wondjes en ringworm. Ik had 1 meisje die echt helemaal onder de ringworm zat. Zo zielig om te zien . Na de behandelingen zag ik dat de kinderen een soort dansspel aan het doen waren, ik heb geprobeerd mee te doen, maar dit was nog lastiger dan ik dacht. De kinderen hadden echt enorme schik daarom. Verder was de directeur van de school erg blij met onze hulp (hij had ook de les gezien) Daarom had hij besloten ons uit te nodigen voor een hapje en een drankje, zo zie je maar weer hoe het gewaardeerd wordt.

Verder ben ik nog lekker uit eten geweest met Anouk. Zaterdag gaat ze helaas naar huis. Ga haar zeker missen! Gelukkig zijn er wel andere gekomen waarmee het ook wel lijkt te klikken, dus ben benieuwd. Dit weekend blijven we in Kumasi. Zaterdag neemt mijn Ghanese vader Kingsfort me mee naar het gueshouse om te zien wat er nu allemaal nog moet gebeuren. Smiddags gaan we naar het cultuurcentrum van Kumasi hier zien we alles van Ghana en zondag gaan we naar het meer. De dorpjes rondom het meer schijnen erg arm te zijn. We hebben al wat geld bij elkaar gelegd om spulletjes te kopen om daar uit te delen. We gaan zaterdag kijken wat we allemaal gaan kopen. Een van de Nederlandse vrijwilligsters is Fokje, zij heeft ook geld om te doneren en zij gaat volgende week met mij mee naar het ziekenhuis om te kijken of ze daar wat kwijt kan. Zij had het idee om samen met mij iets van een vaccinatie project op te zetten van het geld wat we beide bij elkaar hebben verzameld. Weer een super goed doel wat ik dus ga steunen met het opgehaalde geld! wordt vervolgd..

Ow enuhh mijn emailadres werkt niet hier, hotmail blokkeert hem om beveiligingsredenen, daarom hadden ed en ik f snel een ander adres aangemaakt om wat heen en weer te sturen. Mocht je nu eventueel een mailtje willen sturen (wat ik heel leuk zou vinden natuurs..) dan kan dat naar britteneddie@gmail.com

Tot snel!

Liefs Britt